Wat kan een mens toch veranderen in een jaar
Wat kan er veel gebeuren in een jaar. Los van de coronagekte is er veel veranderd in de laatste 12 maanden. Bij mij, maar ook in mijn bedrijf. Ik neem je mee naar 12 maanden geleden, en hoe de dingen er nu voor staan.
November 2019
De maand dat ik net was verhuisd, nog moest wennen aan mijn nieuwe omgeving (lees: de eerste 3 dagen alleen maar heb zitten janken), mijn bedrijfsnaam net veranderd was naar Kerdwin en ik een masterclass deed voor mijn bedrijf bij iemand waarvan ik dacht enorm veel te kunnen leren. Dat was ook zo, ik heb veel over mezelf geleerd in die masterclass en dan vooral dat er manieren zijn die niet bij mij passen. Eigenlijk heb ik dat de hele maand opnieuw geleerd.
Ik leerde dat ik best met mijn koppie op instagram kan, ook als ik net uit bed ben. Ik leerde dat mijn veganisme een manier was om mijn ideale klant aan te trekken en begon er dus over te delen. Ik leerde dat de businesswereld niet mijn ding is. Ik zat vol in de honden- en gezinsfotografie, een beslissing die ik had genomen met mijn hoofd. Al mijn avonden research en ervaringen met selfcare besloot ik in een cursus te gieten en ik durfde langzaamaan groot te denken over de toekomst van Kerdwin.
November 2020
Er zijn wat dingen anders nu. Mijn vaste contract heb ik ingeruild voor een tijdelijk contract bij een bso waar ik meer op mijn plek ben en ik ben een andere kant op gegaan met Kerdwin. Je zal bij mij geen hondenfotografie of gezinsshoot meer zien doen. Ik ben naar mijn hart gaan luisteren en dat vertelde mij dat ik vrouwen wil fotograferen. Gewoon zoals de prachtige wezens die we zijn. Daarbij heb ik een enorme spirituele duik genomen. Tijdens die duik kwam ik 'my people' tegen en besloot samenkomsten voor vrouwen te organiseren. Corona gooide natuurlijk weer roet in het eten, maar geloof mij dat die samenkomsten er echt weer gaan komen! Ook heeft de cursus (selfcare_debasis, start maandag!) een ander jasje gekregen.
Maar dit is allemaal 'werkgebied'. Ook als persoon ben ik enorm gegroeid. Ik weet dat corona helemaal kut is, maar zonder die dagen thuis omdat er geen kinderen op de bso waren, had ik deze groeispeurt echt niet kunnen maken. Ik heb veel oude pijn losgelaten en heb ingezien dat selfcare nog meer vormen heeft dan ik al dacht. In mijn proces heb ik geweldige vrouwen ontmoet waar ik veel van heb mogen leren. Zij maken die drang om vrouwen te laten zien hoe mooi en sterk ze zijn alleen maar sterker. Door die vrouwen heb ik een behoefte aan verbinding ontdekt die ik nooit bij mezelf dacht te vinden (want introvert). Dat is dan ook waar ik, ook met Kerdwin, mee verder ga.
De feministe, veganiste en spirituele vrouw in mij is alive and kicking en niet van plan om ooit nog te wijken voor de eisen van anderen. Dat zal er natuurlijk wel eens bij in sluipen, dat blijft nou eenmaal. Maar sinds die veranderingen en leermomenten van het afgelopen jaar ben ik zo ontzettend veel meer van mezelf gaan houden! Waarom zou ik ooit nog teruggaan naar de tijd waarin ik mezelf een last vond, een dood gewicht wat van ellende mee moest omdat het nou eenmaal aan mij vastzat. Ik heb geleerd dat ik er mag zijn, dat ik mijn stem mag laten horen en dat ik mijn plaats in deze wereld in mag nemen. Nu is het aan mij om dat aan andere vrouwen door te geven. En dat doe ik met veel liefde.
Waarom ik dit deel
In de eerste instantie wilde ik dit delen omdat ik het leuk vind om jullie te laten zien wat er allemaal is veranderd. Maar tijdens het schrijven van deze blog kwam er een enorme strijdlust naar boven. Dat is ook een reden waarom ik dit wil delen. De tijd waarin we leven is soms donker en ellendig. Maar geloof me, we komen er sterker uit. Het is soms helemaal kut (ja, ik zei kut) maar hou alsjeblieft vol. We komen er wel!
#vrouwenvoorvrouwen #feminisme