Ballie, verbouwen en ons avontuur in Rheden tot nu toe
Kanonnen, wat is er een hoop gebeurd sinds eind mei 2022. We kregen de sleutel van ons nieuwe huis, er ging van alles mis tijdens de verbouwing (waar we nog steeds mee bezig zijn), we verhuisden van Leidschendam naar Rheden en als klap op de vuurpijl bleek op mijn laatste werkdag in Leidschendam dat er een klein mensje in mijn buik groeit. Holy shit.
Onze droom kwam uit. Een huis op de Veluwe. Ja, er moest wat aan worden verbouwd maar dat vonden we geen probleem. Alles was klaar om de stap te maken. Het meeste was ingepakt, Jim had al een baan en voor mij stond er een sollicitatiegesprek in de agenda. Dinsdag 31 mei was mijn laatste werkdag, en maandag 30 mei voelde ik het al, er was iets anders. In 10 minuten tijd ging ik namelijk van 'volgens mij ga ik nu kneiterhard kotsen' naar 'ik moet nu zitten anders val ik flauw'. Dat in combinatie met belachelijk vroege menstruatieklachten en bijzonder pijnlijke borsten kon maar 1 ding betekenen: Zwanger. Dinsdagochtend deed ik de test en ik had verdomme nog gelijk ook.
Het was een vreemd moment. De test gaf zo ontzettend snel 2 streepjes aan dat ik ervan overtuigd was dat hij stuk was. Dus ik op de scooter naar de supermarkt voor een nieuw pakketje testen en jahoor, die test deed precies hetzelfde. En dan moest ik dus nog de hele dag wachten tot ik Jim weer zou zien. Die dag duurde voor mijn gevoel een week. Niet te doen die zooi.
Na de tranen van geluk en de realisatie dat de verbouwing er voor mij dus heel anders uit zou gaan zien dan we in gedachten hadden, zijn we maar gewoon met de stroom mee gegaan. We maakten plannen en die liepen uit, vooral rond de verbouwing. Maar voor zover we nu kunnen zien kunnen we straks onze Yuleboom in een zo-goed-als-af huis neerzetten en is de kamer van Ballie af voordat hij/zij wordt geboren. Wat kijk ik daar toch ontzettend naar uit!
Het duurt nog een tijd hoor, voordat Ballie komt. 1 februari 2023 is mijn uitgerekende datum en waarschijnlijk duurt het nog wel langer omdat het ons eerste kindje is. Tot die tijd genieten we van het gerommel in mijn buik (echt schopjes kan ik het nog niet noemen maar ik voel wel degelijk gerommel van ons drukke spookje) en van elkaar. We maken plannen, maar zijn flexibel. Hebben wensen maar klampen ons daar niet aan vast. Richtlijnen zijn goed, strakke planningen niet. Niet voor ons maar ook zeker niet voor ons leven met een baby.
Ballie is het bewijs dat het leven niet tot in de puntjes te plannen valt, dus daar zijn we dan ook maar mee gestopt. We gaan mee met wat er op ons pad komt en genieten van ons leven hier. Dat wil niet zeggen dat we er soms niet he-le-maal klaar mee zijn hoor. Want als we weer een tegenslag hebben in de verbouwing zijn we gewoon toch echt pissig. Maar dan denken we aan Ballie en dat maakt zo ontzettend veel goed. Ondanks de chaos en het niet weten wat er gaat gebeuren de komende weken, geniet ik (we) toch echt van ons leven hier in Rheden. Dit was voor ons, en ons kindje, de beste keuze ever.