Over Jess

Een stadsmeisje met het hart van een dorpsmeisje. Introvert as fuck, een beetje gek en soms ineens een wolvin. Waar ik dat dan ineens vandaan haal weet ik ook niet. Ik begrijp kinderen vaak beter dan volwassenen, ik kan intens genieten van lekker&veganistisch eten en drinken, mijn liefde voor dieren is eindeloos, van 0 naar 100 in 3 seconden is dagelijkse kost en denken doe ik vaak pas nadat ik op gevoel heb gehandeld. Maar dat geeft niet, dat zijn de dingen die ervoor zorgen dat er gevoel en passie in mijn werk zit. Handelen, daarna denken. Denk je te lang na, dan is het moment alweer voorbij. Stilstaan maakt me nerveus en ik functioneer het beste in een beetje zelfgecreëerde chaos. Die chaos was de afgelopen jaren te vinden tussen de kinderen van de naschoolse opvang. Maar nu is het toch echt tijd voor mijn eigen plan.

​

Al jaren was het een droom om van schrijven en fotograferen mijn werk te kunnen maken. Daarom startte ik op 1 april 2019 met mijn bedrijf. Toen nog 'Jessica Bakhuijs tekst&fotografie', later 'Kerdwin'. Stiekem droomde ik ook van een mentor zijn en (jonge) vrouwen begeleiden in de moeilijke seizoenen van het leven, maar dit was altijd heel-ver-in-de-toekomst-muziek. Ik schreef me in bij de KvK onder het mom van 'ik moet toch ergens beginnen' en sinds dat moment heb ik wel 10 keer alles veranderd aan en in mijn bedrijf. Inclusief de naam. Meer weten over Kerdwin en waarom mijn bedrijf zo heet? Lees dan hier het verhaal van Cerridwen.

Ik begon met storytelling en fotografie, maar ik had vrij snel door dat ik niet helemaal de goede kant op ging met mijn bedrijf. Ik houd van verhalen vertellen en mooie plaatjes schieten, maar het voelde niet helemaal goed. Toen moest ik een proces door dat mijn leven nogal omgooide: Ik moest opzoek maar mijn eigen kracht. Dit proces was lang en erg pittig. Maar als ik dit niet had gedaan, had ik niet bij mijn nieuwe droom terecht gekomen. Ik wil vrouwen helpen hetzelfde proces door te komen als waar ik doorheen moest. Zo zijn ze niet alleen. En weet je, hoe kut het ook was, het was alle tranen en boze buien waard. Ik heb me nog nooit zo mezelf gevoeld en na iedere vervelling kwam er rust in mijn leven. Tijd om op adem te komen, en dan door naar het volgende proces. Zo ben ik de afgelopen jaren als een idioot gegroeid en weet ik eindelijk hoe ik voor mezelf moet zorgen en waar ik gelukkig van word. En wie ben ik om dat allemaal voor mezelf te houden? Iedere vrouw is dit waard! Dus zijn fotografie en storytelling zeker nog onderdeel van mijn bedrijf, maar op een andere manier. Tijd om andere vrouwen te begeleiden en een sisterhood van sterke dames te creëren! Doe jij mee?